Συνέχεια της ενημέρωσης για τη συνέλευση των προέδρων

Σύμφωνα με το καταστατικό της ΟΛΜΕ οι αποφάσεις για κινητοποιήσεις παίρνονται μόνο από τη γενική συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ που καλείται από το ΔΣ της ΟΛΜΕ αφού έχει στείλει εισήγηση. Την εισήγηση αυτή συζητούν και εγκρίνουν, απορρίπτουν ή αλλάζουν οι γενικές συνελεύσεις στις κατά τόπους ΕΛΜΕ. Αν δεν γίνει δυνατή η σύγκλιση γενικής συνέλευσης τη θέση της ΕΛΜΕ απέναντι στην εισήγηση της ΟΛΜΕ αποφασίζει με πλειοψηφία το Δ.Σ.. Ο/Η πρόεδρος (ή άλλο μέλος του ΔΣ που τον/την αντικαθιστά) είναι υποχρεωμένος/η να μεταφέρει αυτές τις αποφάσεις στη συνέλευση των προέδρων και να κινηθεί μέσα στα πλαίσια που αυτές ορίζουν (ανεξάρτητα από τις προσωπικές του/της απόψεις).

Το πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητο για να κατανοηθεί η έλλειψη ευελιξίας και η δυστοκία στις αποφάσεις της ΟΛΜΕ.

Στη συνέλευση της 29/9/2012 έγινε πεντάλεπτη παρουσίαση των αποφάσεων από κάθε ΕΛΜΕ (οι περισσότερες με αποφάσεις από ΔΣ) από τις 10&30' το πρωί έως τις 11 το βράδυ χωρίς συζήτηση χωρίς ανταλλαγή απόψεων. Διακινήθηκαν από διάφορες ΕΛΜΕ τροποποιήσεις και προσθήκες στο πολιτικό σκεπτικό της πρότασης της ΟΛΜΕ όπως και διαφορετικά πλαίσια και προγράμματα δράσης. Όλα αυτά όμως ήταν δύσκολο να ψηφιστούν αφού δεν υπήρχε σχετική εξουσιοδότηση (όπως συνέβει και με τις δικές μας προτάσεις). Θα έπρεπε ίσως κάθε ΕΛΜΕ που έχει κάτι διαφορετικό να προτείνει ή να προσθέσει να το στέλνει νωρίτερα στις άλλες ΕΛΜΕ ώστε να συζητείται τουλάχιστον στα ΔΣ .

Όπως γίνεται φανερό με τον τρόπο που περιγράφηκε παραπάνω και σε πέντε λεπτά για να προλάβουν να μιλήσουν όλοι δεν είναι δυνατόν να ανταλλαγούν απόψεις και να περιγραφεί το κλίμα που επικρατεί σε κάθε ΕΛΜΕ, ούτε να γίνει μια παραγωγική διαδικασία όπου θα κτιστεί μια εμπεριστατωμένη πρόταση. Από την άλλη πλευρά είναι ο μόνος τρόπος που διαθέτουμε αυτή τη στιγμή για να  μαθαίνουμε από πρώτο χέρι τα θέματα που απασχολούν τις άλλες ΕΛΜΕ και τις λύσεις που προτείνουν. Από τη δική μας ΕΛΜΕ, πέρα από τις αποφάσεις της γενικής συνέλευσης που μεταφέρθηκαν, τονίστηκε το αντιπαραγωγικό αυτής της διαδικασίας και ζητήθηκε από το ΔΣ της ΟΛΜΕ να προχωρήσει σε διαδικασίες συζήτησης ίσως και αλλαγής καταστατικού. 

 Εγκρίθηκαν τελικά (γύρω στις 12μμ) μόνο οι εισηγήσεις του ΔΣ. Το πλαίσιο αιτημάτων (το οποίο και εμείς θεωρήσαμε άνευρο και απολίτικο) ψηφίστηκε μόλις από το 57% των ΕΛΜΕ, δηλ. ήμασταν στο όριο να απεργούμε και χωρίς αιτήματα!!! .

Και επειδή κάποιος/α συνάδελφος/α ρώτησε σε προηγούμενη αναφορά μας στη συνέλευση της  29/9, σχετικά με το επεισόδιο του τέλους της γενικής συνέλευσης ας αναφερθούμε και στο ατυχές αυτό συμβάν: Στο τέλος και ενώ είχαν κατατεθεί ψηφίσματα (στις 12 τα μεσάνυκτα), αποχώρησαν τα μέλη του ΔΣ που ανήκουν στη ΔΑΚΕ ακολουθούμενοι από ορισμένα από τα μέλη της συνέλευσης που ανήκουν σ'αυτή την παράταξη, ίσως για να μη τεθεί σε ψηφοφορία ψήφισμα για την αξιολόγηση (για την οποία έχει ήδη τοποθετηθεί αρνητικά η προηγούμενη συνέλευση των προέδρων) όπου προτεινόταν η διαγραφή από τις ΕΛΜΕ όσων στελεχών διοίκησης θα συμμετάσχουν στην αξιολόγηση.   Μετά από αυτό δεν υπήρχε βέβαια και η απαρτία για συνέχεια. Την μομφή στον πρόεδρο και τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ που ανήκουν στη ΔΑΚΕ την υπογράψαμε ως άτομα και όχι ως ΕΛΜΕ γιατί θεωρήσαμε προσβλητική τη στάση των συγκεκριμένων συναδέλφων απέναντι στο σύνολο της συνέλευσης που επέμενε και παρέμενε ακλόνητη στο χώρο για 14 ώρες.

Μαρία Λουκοπούλου

ΥΓ. Περιδιαβαίνοντας το διαδίκτυο έπεσα σε απάντηση της ΔΑΚΕ σχετικά με το επεισόδιο που περιγράφηκε παραπάνω. Μπορείτε να διαβάσετε την απάντηση εδώ και την περίφημη καταγγελία εδώ. 
Πάντως η καταγγελία ήταν για την ίδια την αποχώρηση. Θα μπορούσε το θέμα να συζητηθεί ή να τεθεί θέμα μη εξουσιοδότησης  των παρισταμένων για το θέμα ή οτιδήποτε άλλο που να δείχνει σεβασμό σε μια δημοκρατική διαδικασία. Ας θεωρήσουμε ότι η κούραση της διαδικασίας που βάραινε τα μέλη του ΔΣ που αποχώρησαν, άμβλυνε την κρίση τους και αντέδρασαν σπασμωδικά την επίμαχη στιγμή. Σε κάθε περίπτωση αυτό που πρέπει να μας απασχολεί την ώρα που μας παίρνουν τη ζωή είναι ενωμένοι να την προστατέψουμε!