ΟΛΜΕ: Εκδίωξη των αιρετών από τα πειθαρχικά συμβούλια Άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα του διοικητικού αυταρχισμού του Υπουργείου Παιδείας.

 Ο Υπουργός Παιδείας με υπουργική του απόφαση (Αριθμ. Φ277/ 91/19483/Ε2)  στις 27 Φλεβάρη προχώρησε στην αλλαγή της σύνθεσης των πειθαρχικών συμβουλίων των περιφερειακών
διευθύνσεων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Επέλεξε να εκδιώξει τους/τις δύο αιρετούς/ες εκπροσώπους από τα  πενταμελή πειθαρχικά συμβούλια, τα οποία πλέον θα αποτελούνται από ένα/μια δικαστικό, έναν/μια εκπρόσωπο του νομικού συμβουλίου του κράτους και ένα/μια διορισμένο/η από τη διοίκηση διευθυντή/ντρια πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης.
Η απόφαση αυτή διαμορφώνει συνθήκες όξυνσης των πολιτικών της ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης και απομείωσης των συνδικαλιστικών ελευθεριών με τρόπο εμφατικό και πρωτοφανή στη μεταπολιτευτική περίοδο. Η κατάργηση της εκπροσώπησης των εργαζομένων στα πειθαρχικά συμβούλια αποτελεί πλήγμα στη δημοκρατική λειτουργία, σηματοδοτεί μια βαθιά συντηρητική στροφή στο παρελθόν και πλήττει με τρόπο καίριο τα δικαιώματα των εργαζομένων αλλά και την ανάγκη για διασφάλιση της διαφάνειας και της δικαιοσύνης στο εργασιακό περιβάλλον. Παράλληλα οδηγεί σε άνιση και δυσμενή μεταχείριση των ανθρώπων της εκπαίδευσης καθώς αντιμετωπίζονται με διαφορετικούς όρους συγκριτικά με τον υπόλοιπο Δημόσιο Τομέα όπου εξακολουθεί να ισχύει η παρουσία των εκπροσώπων των εργαζομένων στα πειθαρχικά συμβούλια.
Το χρονικό σημείο δεν επελέγη εν κενώ και η στόχευση είναι προφανής. Επιδιώκουν να περιορίσουν τη δυνατότητα στους/στις εκλεγμένους/ες αιρετούς/ες του κλάδου να υπερασπίζονται
τα δικαιώματα των συναδέλφων/ισσών και ταυτόχρονα να καταγγέλλουν διοικητικές αυθαιρεσίες. Τις μέρες αυτές μάλιστα ένας σημαντικός αριθμός εκπαιδευτικών οδηγείται σε πειθαρχικά
συμβούλια καθώς υλοποιείται με τρόπο απόλυτο από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και τη διοικητική πυραμίδα η πολιτική της συντριβής της συνδικαλιστικής δράσης με αφορμή την απεργία αποχή από τις διαδικασίες της ατομικής αξιολόγησης.
Ταυτόχρονα, διαμορφώνεται μια νέα «δυστοπική» πραγματικότητα καθώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου οδηγούνται σε πειθαρχικά συμβούλια συναδέλφισσες και συνάδελφοι επειδή επέλεξαν να γνωστοποιήσουν ζητήματα που αφορούν την κατάσταση σχολικών κτιρίων με στοιχεία
πιθανής επικινδυνότητας είτε ελλείψεις σε βοηθητικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Πολλαπλασιάζονται συνεπώς οι περιπτώσεις εκείνες των συναδελφισσών και των συναδέλφων που βιώνουν την οδυνηρή διαδικασία του να οδηγούνται στα πειθαρχικά συμβούλια. Η απόφαση να στερηθούν οι αιρετοί/ες του δικαιώματος της παρουσίας, του λόγου και της ψήφου στα
πειθαρχικά συμβούλια διαμορφώνει εκ των πραγμάτων άνισους όρους για την υπεράσπιση των θέσεων και των επιχειρημάτων τους και ενισχύει τις συνθήκες λογοδοσίας, διαφάνειας και
αξιοπιστίας.
Η επιλογή του Υπουργού να υπογράψει την υπουργική απόφαση μία μέρα πριν την τεράστια απεργιακή κινητοποίηση στις 28 Φλεβάρη, μια από τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στη νεότερη ελληνική ιστορία αποτυπώνει και επιβεβαιώνει την απόσταση από το λαϊκό αίσθημα αλλά και τις πραγματικές ανάγκες του σήμερα. Για τον κόσμο της εκπαίδευσης, προτεραιότητα είναι η διαμόρφωση και η υλοποίηση πολιτικών που θα δώσουν απαντήσεις στα
προβλήματα του σήμερα και τις προκλήσεις του αύριο με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης, αντιμετώπισης των ανισοτήτων, εμβάθυνσης της δημοκρατικής λειτουργίας και ουσιαστικής
ενίσχυσης του δημόσιου σχολείου. Ο δρόμος για μια καλύτερη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία δεν περνά ούτε μέσα από τις αίθουσες των δικαστηρίων ούτε μέσα από τις αίθουσες των πειθαρχικών συμβουλίων.
Η απάντηση δεν μπορεί να είναι η επιβολή, ο αυταρχισμός και η συντριβή όσων φωνών διαφωνούν.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
 Την άμεση απόσυρση των αλλαγών στη σύνθεση και λειτουργία των Πειθαρχικών Συμβουλίων.
 Τη διατήρηση και ενίσχυση της παρουσίας των αιρετών στα πειθαρχικά συμβούλια.
 Να αρθούν οι διώξεις εναντίον εργαζόμενων οι οποίες σχετίζονται με συνδικαλιστική δράση.
 Να μπει ένα τέλος στις πολιτικές στοχοποίησης των εργαζόμενων και των σωματείων τους.