Διαβάζοντας μια υπουργική συνέντευξη

Βαθιά ερωτηματικά και βάσιμες ανησυχίες για τις προθέσεις της νέας ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας σχετικά με τη λειτουργία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα εγείρουν τα λεγόμενα του υπουργού Ν.Φίλη κατά τη συνέντευξη του στην εφημερίδα «Το Βήμα» (11 Οκτ. 2015).

Η απάντηση του, για παράδειγμα, στο θέμα της εφαρμογής της αξιολόγησης περιέχει από τη μια τη νεφελώδη υπόσχεση για ένα πλαίσιο χωρίς τιμωρητική αντίληψη. Φαίνεται όμως ότι ο στόχος είναι η επισήμανση «συμπεριφορών ρουτίνας και μειωμένου ενδιαφέροντος». Πουθενά όμως δεν αναφέρεται σε χρόνιες αμέλειες της πολιτείας στην ποιότητα του εκπαιδευτικού υλικού, στον όγκο της διδακτέας ύλης, στην προσήλωση του εκπαιδευτικού συστήματος σε μια διαδοχή εξετάσεων και δοκιμασιών. Η εφαρμογή διαφορετικών μοντέλων μάθησης είναι αποσπασματική, χωρίς επαρκή καθορισμό μεθοδολογικών εργαλείων.

Ενώ υπόσχεται κάλυψη κενών με μόνιμο προσωπικό, η αρχή της χρονιάς είναι αρκετά απογοητευτική από τα κενά που παρατηρούνται στο διδακτικό προσωπικό, βαδίζοντας προς το 2^ο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου. Καμιά σαφής απάντηση δε δίνεται για το πώς θα γίνει η στελέχωση των σχολείων με μόνιμο προσωπικό.

Με τη μορφή γενικόλογης περιήγησης σε προβλήματα εγείρει ζητήματα αύξησης του ωραρίου διδασκαλίας, μείωσης ειδικοτήτων (άρα και συμψηφισμού στις αναθέσεις μαθημάτων;). Αντί της αναζήτησης των αιτίων που οδηγούν στη λειτουργία φροντιστηρίων, (π.χ. την αυστηρή προσήλωση σε ογκώδη ύλη και υπερβολικές εξετάσεις, με σκοπό την αξιολόγηση αντί της παιδείας) υπόσχεται τη λειτουργία ενισχυτικής διδασκαλίας (με χαρακτηριστικά φροντιστηριακής εκπαίδευσης) με την προσφορά «εθελοντικής βοήθειας» η οποία θα αξιολογείται θετικά στη μη τιμωρητική του μορφή αξιολόγησης…

Δυστυχώς, η υπόσχεση εθνικού διαλόγου και διαβούλευσης, με ορίζοντα την άνοιξη του 2016, δεν εγγυάται και πολλά. Πάντα στο χώρο μας η διαβούλευση χρησιμοποιήθηκε προσχηματικά με στόχο την πιεστική επιβολή ειλημμένων αποφάσεων. Αντίθετα, κατά την προηγούμενη περίοδο (διδακτικό έτος 2014-2015), δε ζητήθηκε από καμία εκπαιδευτική συλλογικότητα ή εκπαιδευτικούς συνδικαλιστικούς φορείς, καμία γνωμοδότηση ή κατάθεση προβληματισμού και ειδικής επαγγελματικής εμπειρίας. Ίσως είναι η ώρα τώρα.

Καταλήγουμε επισημαίνοντας την ανάγκη να είμαστε έτοιμοι, ενεργοί και αγωνιστικοί για την προάσπιση της ποιότητας της δημόσιας εκπαίδευσης και των ζωών μας. Κανένας εφησυχασμός: η εναλλαγή προσώπων δε συνεπάγεται και την αλλαγή πολιτικών.