Σχετικά με την διαδικασία της ατομικής αξιολόγησης. Σημεία αποφυγής και υπερβάσεων.

Οι εκπαιδευτικοί μέσω των ομοσπονδιών τους, ΟΛΜΕ και ΔΟΕ έχουν λάβει αποφάσεις για το μπλοκάρισμά της (απεργία-αποχή, στάσεις εργασίας κ.λπ.). Υπενθυμίζουμε ότι η αποχή των εκπαιδευτικών από συγκεκριμένα καθήκοντα προβλέπεται από τις διατάξεις του ν.1264/1982, όπως αυτές έχουν ερμηνευτεί από τα αρμόδια Δικαστήρια (όλως ενδεικτικώς Δ.Εφ. 486/1995 κ.α.) και συνιστά απολύτως νόμιμη, συνταγματικά κατοχυρωμένη μορφή συνδικαλιστικής δράσης, αναγνωριζόμενη ως μορφή απεργίας η οποία καλύπτει τις/τους συμμετέχουσες/οντες από κάθε πειθαρχική ευθύνη. Η απεργία – αποχή της ΟΛΜΕ καλύπτει σε όλες τις φάσεις τους/τις συναδέλφους από όλα τα εξωδιδακτικά καθήκοντα που σχετίζονται με την ατομική αξιολόγηση όπως από τη συνάντηση με την/τον Σύμβουλο Εκπαίδευσης, την ενημέρωση της Ψηφιακής Πλατφόρμας, την κατάθεση έκθεσης ατομικής αυτοαξιολόγησης κλπ.

Παρόλα αυτά, υπό το βάρος της πίεσης και του κλίματος εκφοβισμού που έχει καλλιεργήσει το Υπουργείο — με χιλιάδες πειθαρχικές διαδικασίες σε εκκρεμότητα — αρκετες/οί συναδέλφισσες/οι αναγκάζονται να προχωρήσουν σε ατομική αξιολόγηση. Την ίδια στιγμή, στην ΕΛΜΕ έχουν καταφθάσει αρκετές αναφορές και καταγγελίες που αφορούν υπερβάσεις ως προς τα όρια των απαιτήσεων σε κάθε πεδίο αξιολόγησης από την πλευρά των αξιολογητριώ/ών. Συγκεκριμένα, είτε ζητούνται περισσότερα στοιχεία από όσα προβλέπονται, είτε — σε άλλες περιπτώσεις — ασκούνται πιέσεις στις/στους εκπαιδευτικούς να αποδεχτούν μονομερώς προτεινόμενες διαδικασίες από τις/τους αξιολογήτριες/ές, εκτός του καθορισμένου πλαισίου και της προβλεπόμενης διαδικασίας για κάθε επιμέρους πεδίο.

Οι προβλέψεις του νόμου 4823/21

Η ατομική αξιολόγηση δεν είναι μια απλή διαδικασία. Αναμφίβολα γίνεται φανερό από την πρώτη στιγμή ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά γραφειοκρατική διαδικασία χωρίς όμως ταυτόχρονα να ειναι, οπως εχουμε αναφερει επανειλημμένως, αποτελεσματική και ουσιαστική.

Ο νόμος 4823/21 ορίζει τα όργανα αξιολόγησης, τα πεδία και τα κριτήριά της (γενικά για τους εκπαιδευτικούς, αλλά και για ΕΕΠ-ΕΒΠ, όσους εργάζονται στα διάφορα Κέντρα κ.λπ.), την καταχώρηση στοιχείων σε ηλεκτρονικό φάκελο, τη διαδικασία αξιολόγησης, τις ενστάσεις, θέματα περιοδικότητάς της (κάθε πότε γίνεται, ποιοι έχουν προτεραιότητα να αξιολογηθούν κ.λπ.).

Πεδία αξιολόγησης

Η/Ο αξιολογούμενη/ος κρίνεται σε δύο πεδία, το Α και το Β, με το πεδίο Α να χωρίζεται σε δύο επιμέρους πεδία αξιολόγησης (Α1 και Α2). Τελικά, δηλαδή, αξιολογείται σε τρία πεδία (Α1: διδακτικό-παιδαγωγικό έργο, A2: παιδαγωγικό κλίμα και διαχείριση τάξης, B: υπηρεσιακή συνέπεια και επάρκεια).

Στη διαδικασία αξιολόγησής της/του εμπλέκονται, ως αξιολογητές σε ένα ή δύο απ’ αυτά τα πεδία, τρία στελέχη: η/ο σύμβουλος της ειδικότητας (στο πεδιο Α1), η/ο σύμβουλος εκπαίδευσης παιδαγωγικής ευθύνης (πεδίο Β) και η/ο διευθύντρια/ής (πεδίο Α2 και Β).

Η διαδικασία και οι ρυθμίσεις εφαρμογής

Σχετικά με τον ηλεκτρονικό φάκελο στο άρθρο 9 της 9950/ΓΔ5/27.1.2023 κοινής Υ.Α., καθορίζονται τα ακόλουθα στοιχεία που δύναται να καταχωρηθούν από την/τον αξιολογούμενξ/ο εκπαιδευτικό σε ηλεκτρονικό φάκελο:

α) Σπουδές, γνώσεις ξένων γλωσσών και Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (Τ.Π.Ε.). β) Συγγραφικό έργο στην παιδαγωγική ή διδακτική: γ) Σχετικά με την επιμορφωτική εμπειρία. δ) Σχετικά με το παιδαγωγικό, διδακτικό ή υποστηρικτικό έργο του. ε) Σχετικά με τη συμμετοχή σε ευρωπαϊκά και ερευνητικά προγράμματα. στ) Σχετικά με ποικίλες δράσεις που συμβάλλουν στην ποιοτική αναβάθμιση του επιτελούμενου έργου και κάθε είδους δράσεις που συμβάλλουν στην ποιοτική αναβάθμιση του ρόλου του στην εκπαιδευτική και διδακτική διαδικασία, ζ) Πρόσθετες πληροφορίες βιογραφικού σημειώματος.

Σχετικά με τον φάκελο της/του εκπαιδευτικού, έχει παρατηρηθεί ότι ζητούνται, πολλές φορές επιτακτικά, διάφορα πράγματα από τις/τους αξιολογήτριες/ές. Όπως για παράδειγμα μας έχει αναφερθεί, ζητείται από τις/τους αξιολογούμενες/ους να παραδώσουν δείγματα διαγωνισμάτων, εξετάσεων, σενάρια, υλικό προετοιμασίας. Το υλικό αυτό, όπως το λέει ξεκάθαρα ο νόμος, είναι προαιρετικό και δύναται να δοθεί από την/τον αξιολογούμενη/ο. Εξάλλου κατά την προκαταρκτική συνάντηση αυτή/ός που κυρίως προτείνει είναι η/ο αξιολογούμενη/ος.

Για την έκθεση αυτοαξιολόγησης στο αρθρο 10, η/ο κάθε εκπαιδευτικός, το αργότερο μέχρι την οργανωμένη συνάντησή της/του με την/τον αξιολογήτρια/ή για συζήτηση σχετικά με τη διδασκαλία ή το υποστηρικτικό έργο που καθίσταται αντικείμενο παρακολούθησης και αξιολόγησης, καταχωρίζει στην ειδική ψηφιακή εφαρμογή, έκθεση αυτοαξιολόγησης, η οποία δύναται να παραπέμπει σε τεκμήρια που έχει καταχωρίσει στον ηλεκτρονικό φάκελό του που αφορούν στο παιδαγωγικό, διδακτικό ή υποστηρικτικό έργο της/του, προς τεκμηρίωση των απόψεων και ισχυρισμών της/του. Η έκθεση αυτοαξιολόγησης περιλαμβάνει μια σειρα από στοιχεια-τεκμήρια.

Κάθε παρατήρηση διδασκαλίας εκπαιδευτικού περιλαμβάνει τα εξής στάδια:

α) Συνάντηση προετοιμασίας: Η/Ο αξιολογήτρια/ης, σε προγραμματισμένη συνάντηση διά ζώσης ή εξ αποστάσεως, συζητά με την/τον εκπαιδευτικό, προγραμματίζουν και προετοιμάζουν την παρακολούθηση της διδασκαλίας. Κατά τη συζήτηση αυτήν διευκρινίζονται πλήρως τα τυπικά θέματα, όπως η ώρα, μέρα, τάξη, μάθημα, καθώς και θέματα, όπως ιδιαίτερη εστίαση, συμπληρωματικά στοιχεία που μπορεί να ζητηθούν ως βοηθητικά τεκμήρια για τη διαμόρφωση πληρέστερης εικόνας. Η/Ο εκπαιδευτικός έχει τη δυνατότητα να προτείνει μαθήματα και τάξεις. Τα κύρια σημεία και οι αποφάσεις της συζήτησης καταγράφονται και συνυπογράφονται από αξιολογούμενη/ο και αξιολογήτρια/ή. Το έγγραφο αυτό αποτελεί τεκμήριο για την αξιολόγηση της/του εκπαιδευτικού και αντίγραφο του εντάσσεται στον ηλεκτρονικό φάκελο της/του εκπαιδευτικού.

Συμπερασματικά λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι εφόσον οι διαδικασίες που αφορούν την προετοιμασία των παρατηρήσεων της διδασκαλίας εντάσσονται στο υποχρεωτικό πλαίσιο των διαδικασιών της ατομικής αξιολόγησης, πρέπει να γίνονται μόνο εντός του εργασιακού ωραρίου της/του εκπαιδευτικού. Επίσης πρέπει να είναι μεταξύ τηςου κάθε κατά περίπτωση αξιολογήτριας/ή και αξιολογούμενης/ου και μόνο. Δεν μπορεί να είναι ομαδικές, δεν μπορούν να συμμετέχουν τρίτα πρόσωπα (στελέχη, παρατηρητές κλπ).

Να αποφεύγονται και να μη γίνονται δεκτές ‘προαιρετικές” και ομαδικές συναντήσεις εκτός εργασιακού ωραρίου.

β) Παρατήρηση διδασκαλίας: Η/Ο αξιολογήτρια/ής παρακολουθεί διακριτικά τη διδασκαλία της/του εκπαιδευτικού, λαμβάνοντας υπόψη τα σχετικά κριτήρια και εστιάζοντας στα σημεία που έχουν συμφωνηθεί κατά τη συνάντηση προετοιμασίας, αξιοποιώντας ειδικά διαμορφωμένο πλαίσιο παρατήρησης, διαφορετικό κατά περίπτωση, αναλόγως του αν παρατηρήτρια/ής είναι η/ο Διευθυντής της σχολικής μονάδας ή η/ο Σύμβουλος Εκπαίδευσης παιδαγωγικής ευθύνης.

γ) Συζήτηση και αναστοχασμός: Η/Ο αξιολογητής, αμέσως μετά τη διδασκαλία ή εντός δύο (2) ημερών από αυτή, σε οργανωμένη συνάντηση με τον εκπαιδευτικό συζητά επί του αναστοχασμού του εκπαιδευτικού σχετικά με τη διδασκαλία που παρακολούθησε, ζητά διευκρινίσεις και παρέχει ανατροφοδότηση ως προς τα θετικά σημεία που εντόπισε στη διδασκαλία της/του, τα σημεία που θεωρεί ότι χρήζουν προσοχής ή βελτίωσης, τις εναλλακτικές λύσεις σε ζητήματα που παρουσιάστηκαν και την πιθανή ανάγκη για περαιτέρω υποστήριξη ή επιμόρφωση.

Η/Ο εκπαιδευτικός έχει τη δυνατότητα, κατά τη συζήτηση, να καταθέτει στοιχεία από τον ηλεκτρονικό φάκελό της/του παρέχοντας σχετική τεκμηρίωση, όπως έντυπο σχεδιασμού, φύλλα εργασίας, εισηγήσεις, πρωτότυπες εργασίες, θέματα διαγωνισμάτων και εξετάσεων.

Η/Ο αξιολογήτρια/ής συζητά με την/τον εκπαιδευτικό την αξιολογική κρίση του, τεκμηριώνοντας την αποτίμησή της/του. Η/Ο εκπαιδευτικός δύναται να υποβάλει σε διάστημα πέντε (5) ημερών έκθεση με τις παρατηρήσεις του, σε περίπτωση που υπάρχει διαφωνία, ως προς την αξιολογική κρίση. Η έκθεση της/του εκπαιδευτικού καταχωρίζεται στον ηλεκτρονικό φάκελο αξιολόγησης της/του εκπαιδευτικού.

Κριτήρια και τεκμήρια Αξιολόγησης

Η αξιολόγηση του πεδίου  Α πραγματοποιείται:

• Στο πεδίο Α1, από την/τον Σύμβουλο Εκπαίδευσης Επιστημονικής Ευθύνης (ειδικότητας) αξιολογείται τεκμηριωμένα, το διδακτικό και παιδαγωγικό έργο της/του εκπαιδευτικού, στο πλαίσιο της γενικής και ειδικής διδακτικής του γνωστικού αντικειμένου, με βάση τα εξής κριτήρια:

• α) Προετοιμασία διδασκαλίας (σχεδιασμός του μαθήματος, η προετοιμασία εκπαιδευτικού υλικού ή δραστηριοτήτων, η σαφήνεια των διδακτικών στόχων, η επιλογή και η συνεκτικότητα των δραστηριοτήτων κλπ), 

•  β) Ετοιμότητα ως προς το γνωστικό́ αντικείμενο (επιστημονική εγκυρότητα της διδασκαλίας, ο βαθμός επικαιροποίησης της γνώσης και ο επιτυχής μετασχηματισμός του γνωστικού αντικειμένου σε σχολική γνώση), 

•  γ) Διδακτική́ μεθοδολογία και πρακτικές ( χρήση συμμετοχικών διδακτικών στρατηγικών και τεχνικών, η διαχείριση του χρόνου, η ενεργητική και ισότιμη συμμετοχή όλων των μαθητριών/ών στη μαθησιακή διαδικασία, η σύνδεση του μαθήματος με την προϋπάρχουσα γνώση των μαθητών, η οργάνωση της εργασίας των μαθητών κλπ), 

•  δ) Παιδαγωγικό́ κλίμα και διαχείριση της τάξης (συμβολή της/του εκπαιδευτικού στη δημιουργία κλίματος μάθησης μέσα στην τάξη, στην προώθηση πνεύματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού μεταξύ της/του ιδίου και των μαθητριών/ών, στην πρόληψη προβλημάτων πειθαρχίας, στην επίλυση διαφορών και στη διαχείριση συγκρούσεων, η επίδρασή του στη στάση των μαθητριών/ών απέναντι στη μάθηση κλπ), ε) Αναστοχασμός της διδασκαλίας - Αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού́ (αξιολογείται η ικανότητα αναστοχασμού του εκπαιδευτικού ως προς τη διδασκαλία και το παιδαγωγικό έργο της/του, κριτικής επανεξέτασης των πρακτικών της/του, εντοπισμού των προβληματικών σημείων της διδασκαλίας του και εξεύρεσης λύσεων για την αντιμετώπισή τους).

Τεκμήρια: Η αξιολόγηση για το πεδιο Α1 για τους εκπαιδευτικούς των σχολικών μονάδων (άρθ. 73 παρ. 3 του ν. 4823/2021) γίνεται με βάση: α) τις συζητήσεις προετοιμασίας της παρατήρησης διδασκαλιών του εκπαιδευτικού, β) την παρατήρηση δύο (2) διδασκαλιών από κάθε αξιολογήτριας/ή, γ) την έκθεση αυτοαξιολόγησης και τα στοιχεία ή τεκμήρια, στα οποία η/ο αξιολογούμενη/ος αναφέρεται ή παραπέμπει, δ) τις συζητήσεις και τον αναστοχασμό μετά την παρατήρηση και ε) τα τεκμήρια που έχει συγκεντρώσει η/ο αξιολογητήτρια/ής, συνεκτιμωμένων των τεκμηρίων που έχει συγκεντρώσει ο εκπαιδευτικός στον ηλεκτρονικό φάκελό του, σύμφωνα με τις παρ. 1 και 3 του άρθρου 72.

Συμπερασματικά λοιπόν για το πεδίο Α1 μπορούμε να πούμε ότι: η αξιολόγηση γίνεται κυρίως με βαση την προετοιμασία και την παρατήρηση των δύο διδασκαλιων. Μπορούν να ζητηθούν από την/τον αξιολογήτρια/ή τεκμηρια που αφορουν την διαδικασία και το αντικειμενο της αξιολόγησης οπως έντυπο σχεδιασμού, σχέδιο μαθήματος, φύλλα εργασίας, φύλλα αξιολόγησης. Ο σχεδιασμός ομως της διδασκαλίας, οι μεθοδοι διδασκαλιας και οι πρακτικες που θα ακολουθηθούν προτείνονται από την/τον εκπαιδευτικό και αποτελουν πεδιο συζητησης, παροχης υποστήριξης και βοήθειας απο την μερια της/του αξιολογήτριας/ή.

Εχουν παρατηρηθεί φαινόμενα κατα τα οποια αξιολογήτριες/τες, προσπαθουν να επιβάλουν συγκεκριμένες μεθόδους και πρακτικές που εκτος των αλλων εμπεριέχονται από υπερβολές και προκαλούν άγχος στις/στους συναδέλφισσες/ους.

Γνωρίζουμε όλες/οι και το εχουμε δει να συμβαίνει πλέον ότι, ο τρόπος αυτος αξιολόγησης που απορρέει από την παρατήρηση και μόνο, δύο ¨προετοιμασμένων” και “στημενων” παραστάσεων δεν αποτελεί ουσιαστική αξιολόγηση. Δεν μπορεί όμως παράλληλα, ακριβώς επειδή γνωρίζουν απαντες τα μειονεκτήματα της, να εφαρμόζονται υπερβολές και να γίνονται υπερβάσεις, για να δειξουμε απλώς ότι κάτι “αξιόλογο” κανουμε! Αυτό το τεράστιο πλήθος βάζει την/τον εκπαιδευτικό σε ακόμα πιο δυσμενή θέση, διότι είναι ανθρωπίνως αδύνατο να ανταποκριθεί πλήρως κάποια/ος σε όλα αυτά. Αυξάνει το άγχος του και τον εξωθεί σε μια υποτιμητική διδασκαλία-παράσταση για το θεαθήναι και την επίτευξη θετικής αξιολόγησης.

• Στο πεδίο Α2, αξιολογείται τεκμηριωμένα από την/τον Διευθυντή ή τον Προϊστάμενο της σχολικής μονάδας με βάση τα εξής κριτήρια: α) Παιδαγωγικό κλίμα και διαχείριση της τάξης (δημιουργία κλίματος μάθησης μέσα στην τάξη, στην προώθηση πνεύματος αμοιβαίας εμπιστοσύνης και αλληλοσεβασμού́ μεταξύ́ του ιδίου και των μαθητριών/ών στην εμπλοκή́ τους στη μαθησιακή́ διαδικασία, στην πρόληψη προβλημάτων πειθαρχίας, στην επίλυση διαφορών και στη διαχείριση συγκρούσεων και στην αποδοχή́ της διαφορετικότητας). β) Αναστοχασμός - Αυτοαξιολόγηση της/του εκπαιδευτικού (ικανότητα αναστοχασμού της/του εκπαιδευτικού́, ως προς τη διαχείριση του παιδαγωγικού́ κλίματος της τάξης, την κριτική επανεξέταση των πρακτικών του, τον εντοπισμό́ των προβληματικών σημείων στη διαχείριση του κλίματος και την υιοθέτηση σύγχρονων παιδαγωγικών προσεγγίσεων για την αντιμετώπισή́ τους).

Τεκμήρια: Η αξιολόγηση για το πεδίο Α2 για τις/τους εκπαιδευτικούς των σχολικών μονάδων (άρθ. 73 παρ. 3 του ν. 4823/2021) γίνεται με τα ιδια τεκμήρια (βλέπε πεδίο Α1, δ & ε)

Συγκεκριμένα στο πεδίο Α2, το βασικό ζητούμενο της αξιολόγησης είναι το πως η/ο εκπαιδευτικός διαχειρίζεται παιδαγωγικά την τάξη κατά την διάρκεια της διδασκαλίας. Δεν είναι το γνωστικό αντικείμενο το ζητούμενο, ούτε οι μέθοδοι διδασκαλίας (δεν μπορεί να τα γνωρίζει η/ο εκάστοτε διευθύντρια/ής). Επομένως μπορεί να είναι απαραίτητο να δοθεί σε γενικές γραμμές η περιγραφή και το αντικείμενο της διδασκαλίας, αλλά, τεκμήρια όπως σχέδιο μαθήματος, φύλλα εργασίας, φύλλα αξιολόγησης σύμφωνα με όσα μας έχουν περιγράψει σε κάποιες περιπτώσεις συναδέλφισσες/οι, δεν απαιτούνται και δεν εξυπηρετούν. Και αυτό γιατί όπως αναφέρεται και παραπάνω, η παρατήρηση διδασκαλίας γίνεται αξιοποιώντας ειδικά διαμορφωμένο πλαίσιο παρατήρησης, διαφορετικό κατά περίπτωση, αναλόγως του αν παρατηρήτρια/ής είναι η/ο Διευθύντρια/ής της σχολικής μονάδας ή η/ο Σύμβουλος Εκπαίδευσης παιδαγωγικής ευθύνης. Άλλωστε, έχει τονιστεί και από συμβούλους εκπαίδευσης ότι αντικείμενο της αξιολόγησης Α2 από την/τον διευθύντρια/ή είναι μόνο η διαχείριση της τάξης και σε καμία περίπτωση το αντικείμενο της διδασκαλίας.

Η αξιολόγηση του πεδίου Β πραγματοποιείται:

• Στο πεδίο Β, αξιολογείται τεκμηριωμένα από τον/την Διευθυντη/ρια η Προισταμενο/η της σχολικής μονάδας και από τον Σύμβουλο Εκπαίδευσης Παιδαγωγικής Ευθύνης, με βάση τα εξής κριτήρια : α) Συνέπεια και ενδιαφέρον κατά την εκτέλεση των υπαλληλικών υποχρεώσεων (Αξιολογούνται η συνέπεια της/του εκπαιδευτικού κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της/του και η ανταπόκρισή της/του στο θεσμοθετημένο πλαίσιο λειτουργίας της σχολικής μονάδας, όπως η τήρηση του ωραρίου, η έγκαιρη προσέλευση στο μάθημα, η ενεργός συμμετοχή στις συνεδριάσεις του συλλόγου διδασκόντων κλπ), β) Ενεργός συμμετοχή στη λειτουργία της σχολικής μονάδας και στην αυτοαξιολόγησή της(Αξιολογούνται η ανάληψη πρωτοβουλιών για τη βελτίωση της λειτουργίας της σχολικής μονάδας, το ενδιαφέρον για τα ζητήματα του σχολείου, η ενεργός συμμετοχή στην καθημερινότητα της σχολικής ζωής, η ενεργός συμμετοχή στην οργάνωση της σχολικής μονάδας και στις Γιώργος Γεωργακόπουλος συλλογικού προγραμματισμού και εσωτερικής αξιολόγησης της σχολικής μονάδας κλπ), γ) Συνεργασία με τους συνάδελφους (Αξιολογείται η συνεργασία με τον Διευθυντή ή Προϊστάμενο της σχολικής μονάδας και τις/τους συναδέλφισσες/ους, για τον προγραμματισμό των δράσεων του σχολείου, για τον σχεδιασμό του διδακτικού έργου, καθώς και για τη λειτουργία της σχολικής μονάδας γενικότερα) και δ) Επικοινωνία και συνεργασία με γονείς και φορείς (Αξιολογούνται η συνεργασία της/του εκπαιδευτικού με τις/τους γονείς ή κηδεμόνες και την κοινότητα προς όφελος των μαθητριών/ών, η έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση των γονέων ή κηδεμόνων για την πρόοδο των μαθητριών/ών) .

Τεκμήρια: Η αξιολόγηση για το πεδιο Β γίνεται με βάση: α) τα τεκμήρια που έχουν συγκεντρώσει οι αξιολογήτριες/τές από τη συνεργασία και την αλληλεπίδρασή τους στο πλαίσιο της καθημερινής πρακτικής της/του αξιολογούμενης/ου στη σχολική μονάδα και β) την έκθεση αυτοαξιολόγησης και τα στοιχεία ή τεκμήρια στα οποία η/ο αξιολογούμενη/ος αναφέρεται ή παραπέμπει, συνεκτιμωμένων των τεκμηρίων που έχει συγκεντρώσει ο αξιολογούμενος στον ηλεκτρονικό φάκελό του σύμφωνα με τις παρ. 1 και 3 του άρθρου 72.

Γίνεται φανερό, για ακόμη μία φορά, ότι η διαδικασία της αξιολόγησης μόνο απλή ή «ελαφριά» δεν είναι, όπως συχνά παρουσιάζεται. Αντιθέτως, περιλαμβάνει πολλά και σύνθετα στάδια. Πέρα από την ίδια την αξιολόγηση της διδασκαλίας –μια διαδικασία ιδιαίτερης σημασίας, καθώς θίγει άμεσα την παιδαγωγική αυτονομία της/του εκπαιδευτικού– η/ο τελευταία/ος καλείται να αντιμετωπίσει ένα πλήθος γραφειοκρατικών απαιτήσεων: τεκμηριώσεις, εκθέσεις αυτοαξιολόγησης, αναστοχασμούς και ενδεχομένως ενστάσεις. Παράλληλα, ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα αφιερώνει ένα μεγάλο μέρος των πόρων και της ενέργειάς του στις διαδικασίες αξιολόγησης, γεγονός που το επιβαρύνει σημαντικά. Επιπλέον, το ίδιο το πλαίσιο αξιολόγησης τίθεται υπό αξιολόγηση, όπως προβλέπεται στο επόμενο κεφάλαιο του νόμου (άρθρο 82), μέσω της «μεταξιολόγησης» του συστήματος και της σύνταξης ετήσιων εκθέσεων.