Στο Πέραμα την προηγούμενη Δευτέρα, ένας 47χρονος εργαζόμενος, πατέρας δύο παιδιών, έχασε τη ζωή του και άλλοι δύο τραυματίστηκαν. Η λίστα των ατυχημάτων και των δυστυχημάτων σε πολλούς κλάδους εργασίας όλο και μεγαλώνει.
Ήδη στο πρώτο τετράμηνο του 2023 φθάσαμε στο ρεκόρ των 57 νεκρών εργατών ενώ το 2022 καταγράφηκαν 104 θάνατοι. Παράλληλα πλήθος ακρωτηριασμών ή άλλων ατυχημάτων καθιστούν εργαζόμενες/ους με χρόνια προβλήματα σωματικής και ψυχικής υγείας. Οι ασθένειες, ωστόσο, που συνδέονται με το επάγγελμά, στην Ελλάδα ούτε καν καταγράφονται. Στη Ε.Ε. 100.000 άνθρωποι τον χρόνο χάνουν τη ζωή τους από εργασιακές ασθένειες. Όλες αυτές οι μαύρες στατιστικές δυστυχώς, δεν αφορούν μόνο τα θύματα αλλά και τις οικογένειες και οικείους αυτών.
Γι΄ αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα δεν φταίει η «κακιά» στιγμή. Είναι αποτέλεσμα των ελλιπών μέτρων προστασίας και ασφάλειας, της εντατικοποίησης της εργασίας και των ανύπαρκτων ελέγχων.
Στα μνημονιακά χρόνια υπήρξε σαφής επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα με χαρακτηριστικότερες την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας (2012) και τη συνακόλουθη μείωση των μισθών στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα.
Η απερχόμενη κυβέρνηση, αν και ελεύθερη από μνημονιακές δεσμεύσεις, έδωσε το στίγμα της αντεργατικής της πολιτικής, ήδη από τον Ιούλιο του 2019, καταργώντας το βάσιμο λόγο απόλυσης. Τη νεοφιλελεύθερη σφραγίδα ενάντια στον κόσμο της εργασίας και προς όφελος της εργοδοσίας, έβαλε ο νόμος 4808/21, γνωστός ως νόμος Χατζηδάκη που:
Καθιέρωσε την απλήρωτη εργασία και τις δωρεάν υπερωρίες με τη δεκάωρη εργασία ημερησίως «παραχωρώντας τα περίφημα ρεπό για το μάζεμα της ελιάς(!). (Είναι χαρακτηριστικό ότι τα περισσότερα ατυχήματα καταγράφονται προς το τέλος της βάρδιας.)
Υποβάθμισε το ΣΕΠΕ σε Ανεξάρτητη Αρχή με μείωση ελέγχων και μετά προστίμων στις επιχειρήσεις.
Ποινικοποίησε το δικαίωμα στην απεργία με αποτέλεσμα οι περισσότερες να κρίνονται παράνομες στα δικαστήρια.
Με την συνδρομή των ΜΜΕ στοχοποιήθηκε η συνδικαλιστική δράση και οι αγώνες των εργαζομένων. Νωπές οι μνήμες του προδιαγεγραμμένου εγκλήματος των Τεμπών για το οποίο είχαν αγνοηθεί οι προειδοποιήσεις και τα εξώδικα των συνδικαλιστών.
Ωστόσο, η επίθεση στην εργασία πλήττει και το δημόσιο τομέα ιδιαίτερα τις ομάδες των πιο ευάλωτων εργαζόμενων (συμβασιούχοι, αναπληρώτριες/τές, επικουρικές/οί κτλ).
Οι εργαζόμενες/οι στην υγεία, αν και σήκωσαν το βάρος της πανδημίας έλαβαν μόνο χειροκροτήματα και την αστυνομική καταστολή, όποτε αντιδρούσαν. Αποτέλεσμα, οι αθρόες παραιτήσεις και η φυγή από το ΕΣΥ.
Η επαγγελματική εξουθένωση πλήττει και τις/τους εκπαιδευτικούς οι οποίες/οι καλούνται να ανταποκριθούν σε ένα σχολείο ανταγωνισμού, εντατικοποίησης και γραφειοκρατίας με καθηλωμένους μισθούς και εργασιακή ανασφάλεια.
- Απέναντι στην πολιτική που υποβαθμίζει τις ζωές μας, η αλληλεγγύη και η ενότητα των εργαζομένων είναι το πιο ισχυρό μας όπλο. Αντιστεκόμαστε στον κοινωνικό αυτοματισμό που επιχειρεί να στρέψει τη μία κατηγορία των εργαζομένων απέναντι στην άλλη. Χαιρετίζουμε τους αγώνες των σωματείων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας.
Διεκδικούμε:
- Ενίσχυση του ΣΕΠΕ, εντατικοποίηση των ελέγχων για τη τήρηση των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους εργασίας
- Αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αυξήσεις στους μισθούς για όλες/ους τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους και τιμαριθμική αναπροσαρμογή για την αντιμετώπιση της πρωτοφανούς ακρίβειας.
Μόνιμη σταθερή εργασία, κατάργηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, των απλήρωτων υπερωριών, των νόμων για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και την υπονόμευση των ΣΣΕ όπως οι νόμοι Βρούτση και Χατζηδάκη
- Αξιοποίηση της τεχνολογικής δύναμης της 5ης βιομηχανικής επανάστασης για μείωση του χρόνου εργασίας
- Ένταξη στα βαρέα και ανθυγιεινά για τις κατηγορίες εργαζομένων που πληρούν τις προϋποθέσεις
- Αυτοδίκαιη μονιμοποίηση των νεοπροσλαμβανόμενων εκπαιδευτικών και αποσύνδεσή της από την ατομική αξιολόγηση-χειραγώγηση
- Διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών, Υγεία, Παιδεία, Κοινωνική Ασφάλιση, Νερό Ενέργεια, Μεταφορές.
Ενώνουμε τις φωνές μας και αγωνιζόμαστε να μην ξαναζήσουμε τέτοια τραγικά συμβάντα. Οι ζωές των εργαζομένων μετράνε.
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Κεντρική Πλατεία Ξάνθης,
8 Ιούνη, στις 7 μ.μ.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των εργαζομένων!
Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου