Ανακοίνωση σχετικά με το θέμα εκπαιδευσης προσφυγόπουλων-1ο Δημ. Σχ. Ξάνθης

Η ΕΛΜΕ Ξάνθης επικροτεί την ουσιαστική έναρξη του προγράμματος εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας "Δομές Υποδοχής Εκπαίδευσης Προσφύγων" ,οι οποίες λειτουργούν εντός των σχολικών μονάδων κατά το απογευματινό ωράριο, με στόχο την παροχή εκπαίδευσης και κοινωνικής ένταξης των ανήλικων προσφυγόπουλων. Μια θετική υποχρέωση του κράτους που υπαγορεύεται από διατάξεις αυξημένης τυπικής ισχύος όπως το Σύνταγμα και η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Στεκόμαστε αντίθετοι σε οποιαδήποτε άρνηση ή παρεμπόδιση αυτού του δικαιώματος του παιδιού ενώ ταυτόχρονα απαιτούμε την αρτιότερη στελέχωση αυτών των δομών με συναδέλφους πλήρους ωραρίου.

Υπερήφανοι για τους συμπολίτες μας, χαιρετίζουμε την ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. του 1ου Δημ. Σχολείου Ξάνθης και παραθέτουμε το κείμενο χωρίς παραπέρα σχολιασμό:

Τι κόσμο θέλουμε;

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δ.Σ. Ξάνθης στην πρώτη συνεδρίασή του για τη φετινή χρονιά, αποφάσισε ομόφωνα να προβεί στην ακόλουθη ανακοίνωση σχετικά με την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων και μεταναστών και τις αντιδράσεις που πυροδότησε.

Η προσφυγιά και η μετανάστευση σύμφυτες με την ιστορία και την παράδοσή μας καθόρισαν και εξακολουθούν να καθορίζουν την πορεία και το μέλλον του λαού μας. Η χώρα μας κατεξοχήν τόπος υποδοχής και φιλοξενίας διαμορφώθηκε και αναπτύχθηκε  χάρη και στην πλούσια ανθρωπογεωγραφία που τον χαρακτηρίζει.

Για του λόγου το αληθές, στην Ξάνθη  δραστηριοποιούνται πάνω από 20 σύλλογοι βάση καταγωγής, ενώ η ιδιαίτερη φυσιογνωμία της πόλης οφείλεται κατά πολύ και στη μακραίωνη συνύπαρξη  χριστιανών, μουσουλμάνων.

Δεν ξεχνάμε, επίσης,  ότι: το 1922 μια ρημαγμένη από τον πόλεμο χώρα, των 5 εκατομμυρίων, υποδέχτηκε και ενσωμάτωσε 1,5 εκατομμύρια Έλληνες πρόσφυγες («τουρκόσπορους» τους αποκαλούσαν, τότε), ενώ σε περιόδους μεγάλης ύφεσης, εκατοντάδες καραβιές και τρένα μετέφεραν χιλιάδες Ελλήνων οικονομικούς μετανάστες ανά την υφήλιο. Και, αλίμονο, η χειρότερη αιμορραγία  στη σημερινή Ελλάδα της κρίσης είναι οι χιλιάδες νέων επιστημόνων και μη που ξενιτεύονται αναζητώντας ένα μέλλον.

Η τραγωδία και ο παραλογισμός που την  γεννά, δυστυχώς, γίνονται καθημερινότητα και ξεπερνούν τα εθνικά σύνορα. Σα λαός καλούμαστε για μία ακόμη φορά να επιλέξουμε με ποια πλευρά θα ταχθούμε. Από τη μια «το πρόσωπο του τέρατος» με τη μορφή της ξενοφοβίας, του ρατσισμού, του νεοφασισμού που κερδίζει έδαφος στην Ευρώπη. Από την άλλη η πλευρά της αλληλεγγύης, των ανθρωπιστικών ιδανικών. Θέλουμε τα παιδιά μας να μεγαλώσουν σε μια κοινωνία ανοιχτή, ελεύθερα από τον το φόβο του ξένου, του διαφορετικού. Το σχολείο μπορεί να διαδραματίσει αυτόν το συνεκτικό ρόλο, να καλλιεργήσει το ήθος, να απαντήσει με πολιτισμό απέναντι στη βαρβαρότητα.

Στο προσφυγικό δράμα ανταποκριθήκαμε, όπως και όλα τα σχολεία της Ξάνθης στη συλλογή υλικού  και επικροτήσαμε την επιλογή του συλλόγου διδασκόντων, η ημερήσια εκδρομή των παιδιών μας να γίνει σε κατασκήνωση που φιλοξενούσε και μερικές οικογένειες προσφύγων, συνδράμοντας οικονομικά στο ποσό που συγκέντρωσαν οι δάσκαλοι/ες για τις ανάγκες τους. Σίγουρα είναι πολλά αυτά που θα μπορούσαμε, ακόμα, να κάνουμε. Αυτό που δε θα κάναμε είναι να ζητήσουμε να αποκλειστούν τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών από το δικαίωμα στην παιδεία και την αξιοπρέπεια. Μα πως αλλιώς θα χτίσουμε το μέλλον μας;

Το Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων του 1ου Δ.Σ. Ξάνθης