ΟΛΜΕ: ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ «ΛΕΥΚΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ»

Ως άλλη Μαρία Αντουανέτα η κυβέρνηση έρχεται να σκύψει πάνω από τα προβλήματα των εργαζομένων και να αναφωνήσει: «Αν δεν έχετε ψωμί, φάτε παντεσπάνι»! Γιατί αυτή τη φράση φέρνει στο μυαλό όλων η συζήτηση που διεξάγεται τις τελευταίες μέρες για την καθιέρωση της λεγόμενης «λευκής εβδομάδας» μετά την Καθαρά Δευτέρα προκειμένου οι μαθητές και οι οικογένειες τους να κάνουν …χειμερινές διακοπές.

Η κυβέρνηση δείχνει να πιστεύει ότι οι εργαζόμενο δεν πάνε χειμερινές διακοπές επειδή τους λείπει ο …χρόνος και τους δεσμεύουν οι σχολικές υποχρεώσεις των παιδιών τους. Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική: δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δε μπορούν να φύγουν ούτε ένα Σαββατοκύριακο, γιατί η πολιτική της λιτότητας τους έχει τσακίσει και δεν μπορούν να καλύψουν ούτε βασικές ανάγκες.

Φυσικά η υποκρισία της κυβέρνησης περισσεύει. Επομένως, τα δάκρυα της Κυβέρνησης είναι κροκοδείλια για τις χαμένες ώρες από τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών.

Το ότι το σχέδιο μιλάει για κατάργηση των σχολικών περιπάτων (ή για έναρξη του σχολικού έτους 2 μέρες πιο νωρίς και τη λήξη του 2 πιο αργά), όχι μόνο δεν δείχνει ενδιαφέρον για το σχολείο, αλλά αντίθετα τονίζει την πλήρη αδιαφορία της κυβέρνησης για την παιδαγωγική διαδικασία. Γιατί ακόμα και ο θεσμός των σχολικών περιπάτων έχει τη δική του λογική είναι ενταγμένος στην εκπαιδευτική διαδικασία και δεν μπορεί να καταργηθεί απλά για να δουλέψουν τα ξενοδοχεία, γι’ αυτό το λόγο είμαστε κάθετα αρνητικοί στην περικοπή των περιπάτων για οποιονδήποτε λόγο.

Τέλος είναι ολοφάνερη η απαξίωση της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού έργου, στο όνομα της τόνωσης της επιχειρηματικής δράσης. Δημιουργείται μια ξεκάθαρη κουλτούρα παρέμβασης των επιχειρήσεων στη ζωή του σχολείου, πράγμα άλλωστε που ταιριάζει  και με τις συνολικότερες κατευθύνσεις της ΕΕ για την εκπαίδευση. Αυτό που κάνουν σήμερα οι ξενοδόχοι, θα μπορεί να το κάνει αύριο η οποιαδήποτε επιχειρηματική ομάδα, όταν κρίνει ότι η μία ή άλλη πτυχή της σχολικής ζωής είναι εμπόδιο στην κερδοφορία της. Σήμερα είναι ο σχολικός χρόνος, αύριο το ωράριο του σχολείου ή το  περιεχόμενο  ενός  μαθήματος που θα ενοχλήσει τα επιχειρηματικά  συμφέροντα.

Να αφήσει λοιπόν τα υπουργείο τα σχέδια για «λευκές εβδομάδες» και να πάψει γενικά να αντιμετωπίζει την εκπαίδευση ως εμπόδιο στην επιχειρηματική δράση και την «ανάπτυξη». Η εκπαίδευση είναι δικαίωμα των εργαζόμενων και κοινωνική παροχή, και αυτή η πολιτική την υποβαθμίζει και τη διαλύει  με κάθε  τρόπο! Δεν μας χρειάζονται «λευκές εβδομάδες», αλλά ανατροπή αυτής της πολιτικής ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες της εκπαίδευσης και των εργαζομένων!